Lente adem, ijsbloem uitgebloeid
koude winterwind uitgewist
't Oog luistert naar nieuwe adem,
loof vol schroom kiemt uit de lenteboom
Doch 't rad van fortuin spint rond in valkenvlucht,
scherp gezien hoog uit de ijle lucht
Caroussel met 'n dubbel aangezicht,
vangt eenieder met zijn valkenoog
De val der mensheid, een wereld te kostbaar,
steeds weer assedraaiend, wervelend
Als Icarus het lot tartend,
met z'n hoogmoed ten onder gaand
De zieke ziel van de leken wentelt zich,
hij verstrengeld met de caroussel
Snel, duivels rijdend, het was hun duist're plicht,
den bok al rijzend onder het maanlicht
Lente adem, ijsbloem uitgebloeid
koude winterwind uitgewist
't Oog luistert naar nieuwe adem,
loof vol schroom kiemt uit de lenteboom
De zieke ziel van de leken wentelt zich,
hij verstrengeld met de caroussel
Snel, duivels rijdend, het was hun duist're plicht,
den bok al rijzend onder het maanlicht
