No barrio das Flores ollos doces, moños de seda que lles liban as nádegas nun bate-las ás de bolboreta. E se as miran nas pupilas elas apertan as pernas co medo de que o sexo lles caia na verea As rapazas de Flores pasean do brazo e así se transmiten o seu estremecemento E pola noite das teimas van a remolque ós homes que as sufocan e quixeran repeler E pola tarde penden os peitos sen madurar dos balcóns e os vestidos empurpúranse sentíndose espidos.