refrain: Ook matrozen kennen heimwee, naar de haven, dicht bij huis Ook matrozen kennen heimwee, naar hun vrouw en kind'ren thuis In de vreemde zijn ze eenzaam, op de grote oceaan Ook matrozen kennen heimwee, want bij 't weerzien blinkt een traan Op de kade is hun afscheid, want matrozen gaan naar zee Een omhelzing van twee mensen, een herinnering neemt hij mee Op de loopplank kijkt hij nog eenmaal in de ogen van vrouw en kind Hij verlangt nu al naar 't einde van de reis die pas begint refrain Duizend mijlen van de haven, waar hij alles achter liet Elke avond, in den vreemde, als hij weer de foto ziet Waar hij alleen maar van kan houden, dan verlangt hij weer naar huis Naar dat enig dierbaar plekje, bij z'n vrouw en kind'ren thuis refrain Want bij 't weerzien blinkt een traan