Als je wilt weten wie ik ben Luister dan even naar dit lied Dan is het net of ik je ook goed ken Dezelfde ondeugd, zelfde deugd Het begon al in onze jeugd Ik schreef 't neer met een kroontjespen Die pen herinnert aan m'n jeugd Ik kende net als jij wat vreugd Maar ook verdriet wat bij het leven hoort 't Leven is een lange straat Die je zo af en toe verlaat Dan loop je op een dunne draad De eerste appel die je steelt Was nog geen ramp maar 't is een beeld Wat je toch altijd nog voor ogen bleef De eerste zoen die je eens gaf Je eerste schooldag, je eerste straf De eerste leugen die je in een brief eens schreef Je werd toen groter en student De bakkersknecht, de ijscovent We hebben allemaal toch iets gemeen De weegschaal van gezond verstand Weegt altijd naar de andere kant Daar ligt 't zaagsel in een mand Verwijt toch nooit een ander wat je bij je eigen ziet De zon die schijnt voor jou maar ook voor mij Het leven is een lange weg, op 't einde staan we quitte Dan is het onherroepellijk voorbij De korte broek wordt pantalon 't Volwassen leven dat begon Je leerde vallen om weer op te staan Je meldt je zonder reden ziek En wou die dag niet naar 't fabriek Maar zonder jou zou alles verder gaan Je eerste auto, tweedehands 't Meisje wat je vroeg ten dans Je was jaloers want zij keek steeds naar Frans Jij maakte fouten net als ik Het leven is een thermometer En wij zijn allen toch 't kwik Zo tussen wieg en zwarte wagen Liggen honderdduizend vragen Die je onbeantwoord achterlaat We zitten vol met stommiteiten 't een is anderen verwijten 't Leven vliegt zoals een klok die slaat Maar bij 't afscheid van 't leven Is de weegschaal nog gebleven Waar de wijzer recht naar boven gaat Gelijk zijn we allen in gewicht 't Plafond is 't einde van je zicht Dan gaat 't boek geruisloos dicht