Nasýl da geçmiþti bütün yaz Baþýmda kavak yelleri esen o yaþ Sense hanimeli kadar beyaz Çalmýþtýnýz kalbimi bilmeden biraz Nasýl da koþuþurduk bahçelerde Þarký söylerdik mehtaplý gecelerde Sen bana, ben sana komþu evlerde Kök sarmaþýklar gibi sarýldýk o yaz Elime deðerdi safça elin Benimse arardý seni gözlerim Öpüþürken korkusu bir þeylerin Aþkýmýza ilk hüznü getirdi biraz Çocuk kalbimize dolan gamla Oturup aðlamýstýk sessiz çardakta Çaresiz erken inen akþamla Veda edip ayrýldýk biterken o yaz