Nunca cuspas cara arriba Que todo tende a caer Para falar faltas doutros Ningunha en ti ha de haber Marmuras sempre de min Marmuras de min e doutros No inferno tes unha cama Para te deitar un pouco Atende do teu primeiro Que nunca se perde ninguén Pérdese por marmurar Da vida de cada quen Pérdese por marmurar Da vida de cada quen Atende do teu primeiro O dos demais non é teu (O dos demais non é teu) Ailerelelerelé Ailerelelerelé Ailerelelerelé Ailerelelerelé (O dos demais non é teu) Ailerelelerelé Ailerelelerelé Ailerelelerelé Ailerelelerelé Anque de min digan, digan Anque de min digan ben Anque de min digan, digan Eu non digo de ninguén Anque de min digan, digan (marmurar de min e doutros) Anque de min digan ben Anque de min digan, dighan Eu non digo de ninguén Non teñas tanta amargura Nun corpiño tan pequeno Vaiche vaiche podrecendo Ata acabar falmaguento Vaite de aí, rexoubeiro Rexoubar á túa casa Se na miña casa hai fume Na túa queima que abrasa Atende do teu primeiro Que nunca se perde ninguén Pérdese por marmurar Da vida de cada quen Pérdese por marmurar Da vida de cada quen Atende do teu primeiro O dos demais non é teu (O dos demais non é teu) Ailerelelerelé Ailerelelerelé Ailerelelerelé Ailerelelerelé Ailerelelerelé Ailerelelerelé Ailerelelerelé Anque de min digan, digan Anque de min digan ben Anque de min digan, digan Eu non digo de ninguén Anque de min digan, digan Anque de min digan ben Anque de min digan, digan Eu non digo de ninguén