J’ai l’asphalte à fleur de nerfs
Je n’ai plus, je crois
Ni la place de te plaire
Ni d’être rien pour toi
J’ai besoin d’air
Peur d’être immobile
Je me fuis telle une étrangère
À ma propre ville
Besoin de voir le large
Sentir le vent salé
Tant besoin de voir plus large
Que des rideaux fermés
SI j’en crois mon ADN
J’ai le coeur mélangé
Et je n’ai de parisienne
Que les civilités
I might never give up on you
I might never give up on you
I might never give up on you
I might never give up on you
همه ی کوچه ها خوابن
تو محل ما که درختاش اتاقن
واسه ی جوجه ها، زمین برا آدم
هرجا باشی یه جور میگذره بازم
خیالی نیست حتی تو بدترین حالت
پتو نکشید روش بستر این ساعت شه
یوقتی پا نشه راحت شه
همه ی کوچه ها خوابن
داد بزن تهران
هرکی میشنوه صدامو
زبونم مو شد ده بار تا گوش شدی یبار از همین نقطه بکش یه خط دراز فاصله ی ماست
دوری انگاری تو آینه ای واسه همین رو بیت میدم تخته گاز
I might never give up on you
I might never give up on you
I might never give up on you
I might never give up on you
We overcame, don’t wear chains
Went David Blain on the whole game
Came back ain’t much change
Django my accent
I don’t talk a lot but I walk it out
Mia X that bout it bout it
We bought the house we bought em out
40 acres that new south
Hold my mule, indigo
Black mixed with Seminole
Too choosy I been chose
On God, that’s biblical
Your tempo on slow mo
But I work with em
From Carolina to Glasgow
You catch the rhythm
Tu m’a soulevée de terre, marée haute
Loin du phare je n’en vois plus la fin
Pourtant le feu brûle encore sous les côtes
Les longs silences sont d’or, on en revient
