Alas on marssitettu katua alastonta kriitikkoa Arpista tatuoitua mut' ruoto suorana laulavaa Lapsetkin sylkevät langettavat häpeää Hiessä kipeää hän mäkeä kuin hevonen edessä reen Niskassaan riippuu kylähullu nilkkaa nylkyttää rakki Näystä revitään viihdettä kuin tukkaa päästään Valtias vaatii Kritiikille rangaistusta Sensuuria karkoitusta Laulajan tautiin Häpäisyä lääkkeeksi Tähteydet riisutaan Valtiaan uudet vaateet Valtaapitävälle heiluttaa sormeaan Jalkapuut kuin hilseet karistellaan kahleet vangin taipeilta Laulaa loppunsa julkisella roviolla Vaikka osoitteli sormea vain peiliään päin Lastattiin myllynkivin Upotettiin vesiin syviin Ei kiitostakaan enää Ei kritiikin sallita elää Uma crítica nua foi criada para marchar pelas ruas Com cicatrizes, tatuada, mas cantando corretamente Até mesmo as crianças estão cuspindo, infligindo vergonha Ele está suando e subindo a colina como um cavalo na frente de uma carroça Um maníaco em seu encalço, como um cão mordendo sua perna Eles arrancam entretenimento fora daquela visão, como cabelos de uma cabeça O governante está exigindo Uma punição pela crítica Uma censura, um banimento Pela doença de quem canta Desgraça como cura A fama foi removida Novas exigências do governante Mexendo seu dedo negativamente ao governante Correntes e algemas do prisioneiro sacodindo como caspas Cantando seu o fim em uma fogueira frente ao público Mesmo que estivesse apontando um dedo para o seu espelho Foi moído com uma pedra Foi jogado para as profundezas Já não há mais agradecimentos Viver fazendo críticas não é permitido