Sólstafir

Silfur-Refur

Sólstafir


Roddin hun hvislar pukinn fer á stjá
I hummu læðist lævis er hann sá
Andanum ognar eg aldrei atti von
Þreytist hann aldrei, hemski einskis son?

Hann stappar i golfið prammar fran á nótt
Aldrei hann sefur aldrei er honum rott
Heltekinn hugurinn ég atti aldrei von
Vakandi overan feðraði þennan son

Brennur í skinni, að heiftinni linni nú
Halsinn i snøru ég ottast ei lengur trú
Heltekinn hugurinn ég atti aldrei von
Vakandi overan feðraði þennan son

A voz que sussurra o demônio
Rodando no escuro aquele inteligente
Ameaça minha alma, eu nunca tive esperança
Ele nunca se cansam, esse idiota filho do nada?

Ele pisa no chão bem versado na noite
Ele nunca dorme, ele nunca esta parado
Minha mente vibra no inferno, eu nunca tive esperança
Uma besta ambulante gerou esse filho

Queima a pele, a fúria chega ao fim
Meu pescoço em um laço, não tenho mais medo da fé
Minha mente vibra no inferno, eu nunca tive esperança
Uma besta ambulante gerou esse filho