Þar sem melrakkinn liggur í leyni fyrir mér Ég arka einn út í auðnina og reika þar um úrkula vonar En holtaþ ór skúgga minn eltir hræbítur hefur bragðað blóð Melrakkinn dansar nú enn á ný Við, semengin nöfn lengur berum reikum nú um fjöll og dal Þar dansar þögnin við dauðann Sársoltinn dýrbítur nú blóðið bragðar Það er ekkert ljós til lífs melrakkinn í myrkrinu býr Ekkert er um braðina vonlítill að þrotum er kominn Þar sem melrakkinn liggur í leyni með mér Dýrbitar hafa bragðað blóð holtapór tórir veturinn