Ego temporumque curriculis vagabundus, Bohemicum
Et ego nesciebam nisi amor et occurrit vobis
Facies mea mutata est vita mea cogitandi
Nescio fascinavit non obedire veritati, si tu in me: Sed ego promitto
Hoc est quod ait, ista maledictio ut auferat
Quia hoc ipsum quod aliquid divinum et venuste
Cum cogitavi, vidi te ludere cum vestris
Affectus, sed captivitatem
Et fecerunt leonem inclusumque cauo
Sed si aperire quod volumus non caveam
O Sion fuge fontem semper in bibendum
De caritate vestra: Cuppedia et dulce
Mel et dilectione, Flos
Pulcrius ornat vitam meam, non possum nisi
Dicere te amo, et sum fiet vobis
In puram et sinceram caritatem
Nam mihi facti estis dilectione
Nam mihi facti estis dilectione
Nam mihi facti estis dilectione
Nam mihi facti estis dilectione
Noli dare verbera mihi
Scitis enim gratiam et caritatem
Me, sicut feles, in æstus aráñame
Praeceptor perimus at mihi basiationes tuae de passion
Mihi nectar amare repleas
Tuus risus, tuus leporem, tua cutis
Sed ne me vade
In latere tuo, et eris leo ut pecudes
Quoniam tu quis es promptus facere
Dic quid est quod me
Amo semper amare
CEREALIS mens non est, non curamus
Accusare me: Da mihi magis quam animum dulcedine
Caritate tua: Quia cum miraculo
Oculi vestri, labia tua: Risus vester
Sed praecipue in caritate tua
Nam mihi facti estis dilectione
Nam mihi facti estis dilectione
Nam mihi facti estis dilectione
Nam mihi facti estis dilectione
