Sergio Bruni

Comme se canta a Napule

Sergio Bruni


Comme se canta a Napule
t''o vvuó' 'mpará, pecché giá te n'adduone
ca dint''o core va nu raggio 'e sole,
sentenno na canzone.
E Napule chest'è, chesto pò dá,
pò dá speranze a chi nun spera cchiù,
resate allère e freve 'e passione.

E basta sulamente nu mandulino
p'avantá 'e ttrezze belle e ll'uocchie doce,
n'aria 'e ciardino,
nu filo 'e voce,
nu core ardente,
ca, ride o chiagne, vò' sempe cantá!

Canzone ca suspirano
dint'a na varca o sott'a nu barcone.
Canzone, allère e triste, ca ogne core
se 'mpara 'e ogne stagione.
E a chi è straniero, e vène o se ne va,
ó core lle dice: "Canta pure tu,
ricòrdate stu cielo e sti ccanzone."

E basta sulamente nu mandulino
p'avantá 'e ttrezze belle e ll'uocchie doce,
n'aria 'e ciardino,
nu filo 'e voce,
nu core ardente,
ca, ride o chiagne, vò' sempe cantá!

Pe' chi se canta a Napule
tu 'o vvuó' sapé? P''e rrose e p''e vviole,
p''o cielo e 'o mare e maje pe' fá tesore,
p''ammore e p''e ffigliole.
Perciò chi nasce dint'a 'sta cittá,
passa cantanno tutt''a giuventù,
nuttate 'e luna e matenate 'e sole.

E basta sulamente nu mandulino
p'avantá 'e ttrezze belle e ll'uocchie doce,
n'aria 'e ciardino,
nu filo 'e voce,
nu core ardente,
ca, ride o chiagne, vò' sempe cantá!

Como se canta em Nápoles
tu queres saber, porque já percebeste
que um raio de sol entra no coração,
ao ouvir uma canção.
E isso é Nápoles, isso pode dar.
pode dar esperança para quem já não espera
risadas alegres e febre de paixão.

E basta somente um bandolim
para cantar umas belas tranças e uns olhos doces,
um ar de jardim,
um fio de voz,
um coração ardente,
que, ria ou chore, quer sempre cantar.

Canções que suspiram
em um barco ou sob uma varanda.
Canções, alegres e tristes, que todo coração
aprende em qualquer estação.
E aos que são estrangeiros e chegam, ou partem,
seu coração lhes diz: "Canta também tu,
lembra-te deste céu e destas canções ”.

E basta somente um bandolim
para cantar umas belas tranças e uns olhos doces,
um ar de jardim,
um fio de voz,
um coração ardente,
que, ria ou chore, quer sempre cantar.

Porque se canta em Nápoles
Tu queres saber? Pelas rosas e violetas,
pelo céu e pelo mar e nunca para ganhar dinheiro,
pelo amor e pelas moças.
Portanto, quem nasce nesta cidade,
toda a juventude passa cantando,
noites de luar e manhãs de sol.

E basta somente um bandolim
para cantar umas belas tranças e uns olhos doces,
um ar de jardim,
um fio de voz,
um coração ardente,
que, ria ou chore, quer sempre cantar.