Yaralý, yaralý, yaralý yürek Kýyýdan köþeden bile aþk bulup aðlatýyor Havalý, havalý, havalý yürek Durduk yere dinlemeden masal anlatýyor Hasretin, kokun boþver kalsýn üstüme Çoktan, çoktan anladým Kalbin baþka bahçede Kýþlar uzun, yazý görmeden Yýllar üzerimden geçmeden Gitti gidiyor yar üzülmeden Önüne çýkýp onu durdur Dün gece seni düþünüp, uyuma diye Sarýlýp sarýlýp resmine nefes alamýyorum Madem ki kýyametin en büyüðü bile bana hediye Senden baþka bir þeyden zevk alamýyorum