nasýl da deðiþtin birden
sanki sen deðildin
baþýn üstüne yeminler eden
nasýl da deðiþtin bilmem
sanki sen deðildin
aþk uðruna ölmekten bahseden
mektuplarýn da olmasa
kendimden þüphe duyardým
yanýlan ben miyim diye
þiirlerin olmasa
aklýmý oynatýrdým
inanamazdým gözlerine
ne yazýk
ne yazýk ki gerçek bu
ölsem de bir kalsam da bir
senin için yok hiç farký
yýllar önce unutulmuþ
dillerden düþmüþ bir þarký
gitsen de bir dönsen de bir
benim için yok ki hiç farký
sanki çoktan unutulmuþ
dillerden düþmüþ bir þarký
bir hýçkýrýk boðazýmda
kalbimi parçalayan
bir isyan büyür boðum boðum
sanki ani bir fýrtýna
önünde kuru bir yaprak gibi
savrulup durduðum
biliyorum, kader deðil
kendi ellerimle kazdýðým
bu mezarý ben kendime
ölüp gitmek hüner deðil
gelde anlat bunu
sýzým sýzým sýzlayan kalbime
ne yazýk dönüþ yok artýk geriye
