Sabien Tiels

Trein

Sabien Tiels


Een vreemde man komt binnen in de trein 
Hij nestelt zich te zetel tegenover mij 
zijn ogen dwalen op en neer het doet bijna pijn 
niemand heeft het in de gaten 
alleen ik en hij 

En de angst sluipt langzaam binnen 
Kverdiep me echt in alles wat gebeuren kan 
Jaaa de spanning kan beginnen 
hij stopt niet tis een akelige man 

Hij gluurt, hij gluurt, een uur heeft het geduurd 
Zijn blik die steeds weerspiegeld in de ruit 
Hij gluurt, hij gluurt, staat op, komt in de buurt 
Tis zijn eindstation, hij grinnikt en stapt uit 

Een knappe gast komt binnen in de trein 
Hij nestelt zich te zetel tegenover mij 
Zijn ogen dwalen op en neer dat vind ik fijn 
Niemand heeft het in de gaten alleen ik en hij 

En de vlinders komen binnen 
Ik zou hem willen vragen waar moet jij naartoe 
Jaaaa de liefde kan beginnen 
Kwil wel praten maar ik weet gewoon niet hoe 

Hij gluurt, hij gluurt, een uur heeft het geduurd 
Zijn blik die steeds weerspiegeld in de ruit 
Hij gluurt, hij gluurt, kwam hij maar in de buurt 
En gelukkig stapt hij nu toch nog niet uit 

Nu zitten wij hier samen in de trein 
Een jongedame zit te zetel tegenover mij 
Haar ogen dwalen naar men lief dat doet me pijn 
Niemand heeft het in de gaten alleen ik en zij 

En de strijd kan nu beginnen 
Ik denk nu echt aan alles wat gebeuren kan 
Jaaa het borrelt hier vanbinnen 
Ze flirt, ze lacht, ze gaat maar door en dan 

Ze gluurt, ze gluurt, een uur heeft het geduurd 
Zijn blik die steeds weerspiegeld in de ruit 
Ze gluurt, ze gluurt, komt langszaam in zijn buurt 
Ze grinnikt en ze stappen samen uit 
Ze grinnikt en ze stappen samen uit 
Ze grinnikt en ze stappen samen uit