Muzgu ra trishtimin e tij hodhi mbi det s'di ç'më mundon dhe më shqetëson vallë do të vish ti si atëherë ? Kur pranë detit rrinim ne të dy si atëherë në këtë qetësi dhe këtë muzg, heshtje e përqafim ti det më sill përsëri... përsëri Në një mbrëmje si kjo ne të dy dorë në dorë ecnim pranë detit blu dhe të flisja dhe më flisje shumë deti i heshtur na dëgjoi Dashuria s'mbetet veç kujtim të ndjek pas ajo gjithmonë në jetë në çdo vend e në çdo rrugë që shkel zemra kurrë jo, zemra kurrë jo, s'mund të heshtë Imazhi i saj në këtë vetmi ndodhet me mua si nuk munda ta kuptoj më parë se kjo vajzë ishte për mua gjithçka dhe tani që s'e kam më dhimbje la Sa do t'doja që të kisha pranë e ta puthja me aq zjarr të humbisnim ne në dashurinë e çmendur si më parë, si më parë. Hej e dashur malli më ka marrë për atë kohë fantastike që kaluam bashkë Tani kam frikë që ta kujtoj atë ç'do gjë e bukur dhimbje lë pas dhimbje lë pas