Us cavaliers si iazia
ab la re que plus volia;
soven baizan li dizia:
Doussa res, ieu que farai?
Que'l iorns ve e la nueytz vai.
Ay!
Qu'ieu aug que li gaita cria:
Via!
Sus! Qu'ieu vey lo iorn venir aprez l'alba.
Doussa res, s'esser podia
que ia mais alba ni dia
no fos, grans merces seria,
al mayns al luec on estai
fis amicx ab so que'l plai.
Ay!
Qu'ieu aug que li gaita cria:
Via!
Sus! Qu'ieu vey lo iorn venir aprez l'alba.
Doussa res, s'ieu no'us vezia,
breumens crezatz que morria,
que'l grans dezirs m'auciria;
per qu'ieu tost retornarai,
que ses vos vida non ai.
Ay!
Qu'ieu aug que li gaita cria:
Via!
sus! qu'ieu vey lo iorn venir aprez l'alba.
