Ég sá sveima hjá Í djúpinu, úr myrkrinu Undir báru umlykur allt Skaðræðis skepna Hrjóstugur og falinn Og nagar á sér halann Óttast hann hver sá er á sæinn sækir Hann liðar umhverfis Miðgarð Víðsvegar hverfull konungur ævar Hvarvetna skipsbrot má sjá Heiftmikill umfangsverður fengur En aðeins einn er honum um megn Dregur þig í djúpið bjargarvana Eiturkjaftur verður mönnum að bana ÞAðan sem ólgan á sér upptök Er Angurboðu afkvæmi að sök Brotsær lemur svo á knerri Og brotnar kjölurinn í tvennt Miskunnarlaus Sonur hataðra jötna Plága sjávarins Hlórriði mun þig fella Ég veit hvers vegna þú ert til ÞÚ varst einungis borin til að drepa Eitraður og stór Nú berst þú við Þór En enginn mun þín sakna Ég mun fagna er þú deyrð