Herkes evine dönerken Ben senin derdinde Içime ağlarım ben Sokak köşelerinde Şişede gözyaşlarım Nerde olsa yatarım Taşları yastık yaptım Bulutlardır yorganım Tuttum bırakmam tuttum Elini bırakmam tuttum Bırakmam tuttum Bizde yalan olmaz (yamuk olmaz) Tuttum Bırakmam tuttum Bir daha bırakmam (elini bırakmam tuttum) Şapka çıkartırım önünüzde Memnuniyetle Bırakmam elini tuttum bir kere Azcık param olsaydı Elim kolum bağlanmazdı Ne iş olsa yapardım Kimse beni tutamazdı Bende neşe bırakmadın Bir huzurum kalmadı Umutsuz aşığım ben Akıl filan kalmadı