Baso iluean, zaldi gainean, zaldun jauna.
Ilunpetan etsita doan emakumea.
Bere begi argiak, aurpegi zuria ta jantzi beltza.
Guztiz zoratuta gelditu da zalduna!!
Geldi bide ertzean buelta emanda emakumea,
begirada batekin lapurtuz bere bihotza.
Begirada hori izan da sorgindu egin duena.
Larretan etzanda gelditu da zalduna!!
Ta zerura begira ilargi azpian ahaztu ezinik
begira hura. Bizitza guztia igaroko
nuke bere ondoan, alboan.
Basoko iluntasunean ilargi argiarekin batera.
Bere bidean erdian
beltzezko emakumea agertu da.
Berta izan zure bihotzaren lapurra
Berta izan da Itsutu egin duena
Bere hatzaparretatik irtetzen ahalegindu zinen
Baina sorginkeriakin harrapatu egin zintuen
Bera izan da zure bihotzaren lapurra
Bera izan da infernuko Basoan!
