Ucieczka przed powielaniem schematów
Temat jest dla mnie wciąż otwarty
Przybywa I milczy
A język jego ostry jest jak nóż
Słowa tną zimny lód
Myśli niszczą myśli
Obcy powstali przeciw mnie
Wszystkie te spojrzenia
Wrogość w nich siła I strach
I wielu
Zuchwale mnie zwalcza
Wszystkie zmysły ich
Zmierzają do mej zguby
Zabijają powoli
Chcę już teraz Iść
Plując w twarz zhańbionych
Mówić do nich by zrozumieli
Kiedy wyjdziemy na wydeptane ulice?
Kiedy zapalimy świece w ciemności?
Czy ciągle mamy żyć
W świecie naszych ojców?!
