I tak sie wlasnie konczy swiat nie hukiem, ni skomleniem lecz szumem belkotu slepcow zapomnialych swego upadku Oto krew swiata, strumienie Ichor Strugi cieplej sliny na pyskach Hylikos Oto istota kielicha z Mateusza Ksztalty bez formy, cienie bez barwy Slowa bez znaczen, mozlwiosci bez celu Promieniejace zycie E é assim que o mundo acaba Não em um estrondo, nem gemido mas com o barulho do jargão de cegos esqueceu sua queda Aqui está o sangue do mundo, os fluxos de Icor Os córregos de lodo mais quentes na boca de Hylikos Esta é a essência do cálice de Mateus Formas sem forma, sombras sem cor Palavra sem significados, sem metas nem propósito Vida radiante