Dá mbeinn féin in ardí cuain
In aice an tsléibhe atá i bhfad uaim
B’annamh liom gan dul ar cuairt
Go gleann na gcuach dé domhnaigh
Agus och och éireann ‘lig is ó
Éireann lionn dubh agus ó
‘Sé mó chroí ‘tá trom ‘s bronach
Is iomaí nollaig a bhí mé féin
I mbun abhann doinne is mé gan chéill
Ag iomáin ar an trá bháin
‘Is mó chamán bán ins mó dhorn liom
Agus och och éireann ‘lig is ó
Éireann lionn dubh agus ó
‘Sé mó chroí ‘tá trom ‘s bronach
Nach tuirseach mise anseo liom féin
Nach n áirim guth coiligh lonndubh nó traon
Gealbhán smaolach naoscach féin
Is chan aithním féin an domhnach
Agus och och éireann ‘lig is ó
Éireann lionn dubh agus ó
‘Sé mó chroí ‘tá trom ‘s bronach
Dá mbeadh agam coite ‘s rámh
D’iomairfinn liom ar dhroim a’ tsnáimh
‘Dúil as dia go sroichfinn slán
Is chan aithním féin an domhnach
Agus och och éireann ‘lig is ó
Éireann lionn dubh agus ó
‘Sé mó chroí ‘tá trom ‘s bronach
Dá mbeadh agam coite ‘s rámh
D’iomairfinn liom ar dhroim a’ tsnáimh
‘Dúil as dia go sroichfinn slán
Is ‘s go bhfaighinn bás in éireann
Agus och och éireann ‘lig is ó
Éireann lionn dubh agus ó
‘Sé mó chroí ‘tá trom ‘s bronach
