La stňria ch'a stâg par cuntčr l'é tréssta cunpâgn a l invęren: una lónga stasunâza ed soferänza ch'al pčr d čser al Infęren. A m sĺn maridč zĺuvna, ragazčla, un fangén int al granb ai avęva, anc s'l ęra pchč, avän fât fénta ed gnínta, ma tótt i al savęvan... anc al prît. A quéng' ân al mî destén l ęra ed vutčr l'ânma al Crésst, e fôrsi al srę stč méi, parché adčs la mî faid l'an é pió fôrta cómm un tänp: l'é stč purtčda vî dal vänt dla gučra insŕmm... a mî maré! Deus Vult! Deus Vult! Ma l'an é brîsa finé la mî espiaziĺn: na Crusčda l'é parté par Gerusalčm. Mî fiôl ed vént ân l é stč ciamč par concuistčr la Santa Tčrai nt al nómm d intarčs acsé člt ch'a n pňs brîsa capîr Adčs a sň ch'a n l arvdrň pió e la speranza d una vétta seręna l'é stč purtčda vî dal vänt dla gučra insŕmm... a mî fiôl! Deus Vult! Deus Vult!