Hai un rumor que move o vento no ar Que encolle a ialma cando o sintes Hai un rumor que sabe a terra e a sal Que aínda ten voz na que habitar E algún rapaz teimando por preguntar Descubrirá que hai mil historias Nos ollos calmos de quen soubo gardar Ecos do alén Na súa voz Está por destecer En cada frase un cantar Do que xa foi, do que ha de ser Na súa voz Quedou sen esquecer Do tempo un maino alalá Na súa voz Non hai silencios si te vexo tentar Coller na man o mundo enteiro E así comenzan no teu berce a nevar As verbas que deixa un ronsel Antigas lendas da montaña e do mar E contos nados na lareira Van debuxando frente a ti, devagar Ecos do alén Na túa voz A luz ha se prender Mostrando as sombras que fan Saber que hai máis do que outros ven Na túa voz Vieiros ancestrais Terán alento, meu ben Na túa voz Há um rumor que move o vento no ar Que encolhe a alma quando o sente Há um rumor que conhece a terra e o sal Que ainda tem voz em que habitar E algum rapaz teimando por perguntar Descobrirá que há mil historias Nos olhos calmos de quem soube guardar Ecos do além Na sua voz Está por destecer Em cada frase um cantar Do que já foi, do que há de ser Na sua voz Permaneceu sem esquecer Do tempo um maino alalá Na sua voz Não há silêncio se te vejo tentar Colher na mão o mundo inteiro E assim começam no seu berço a nevar As palavras que deixa um rastro Antigas lendas da montanha e do mar E contos nascidos na lareira Vão desenhando na sua frente, devagar Ecos do além Na tua voz A luz irá se prender Mostrando as sombras que fazem Saber que há mais do que outros veem Na tua voz Caminhos ancestrais Terão fôlego, meu bem Na tua voz