Bir Sel Gibi
Levent Yüksel
Kendi gitti kaldý yüreði Bu dilsiz kör þarkýda Yok belli sebebi bu zamansýz gidiþin Ümitli bir baþlangýçla Ah ne yazýk soldu çiçeðim Elimde kaldý bu bahar Yakmýyor içimi bin gülün kokusu O mahçup sümbül kadar Bir sel gibi taþkýndýr þimdi Yön bulur kendi suyuna Daðlara varsa bile yorgundur þimdi Döner kendi yoluna