Ya somos prou fartas d'as vuestras falorias No nos las creyemos, contaz a verdá Fa sieglos ya nos lo dezibaz "Ixo ye imposible, aturaz de luitar" Dimpués hemos visto que sí se podeba Vivir como vusotros, hué tornaz a engañar Prou que sí se puede, pero no querez No tos interesa. Nos querez veyer reblar Porque pa que unas vivan un poquet millor Vusotros y vusotras habríaz de renunciar A bella coseta, pero con dignidá Tos hez estimau más no deixar ni pa minchar Tos sacaremos tot ixo que tos sobra Y venceremos como ficemos ya Y chino chano continaremos Hasta que as presonas puedan vivir igual Si no'n tenemos de pernil, nos mincharemos o tozín