De hemel breekt, de wolken braken vuur de oude aarde bloedt, uit een dodelijk kwetsuur wijlen meneer god vlucht, z'n droomhuis staat te huur Een kraai krast hees, ze stuikt in het refrein geen ziel meer die nog leeft, 't is doodstil, zo doods als maar kan zijn op het puin in de maneschijn, danst verwoed de harlekijn