ósamræmi, hugur minn á sveimi úr takt við hugans rætur fljótandi hugsanir, algleymi umlukin myrkri í draumi sveipuð djúpu húmi augun tómu bláu opna nýjan heim að hugans hafi, gráu ég breiði svarta vængi yfir kafna í köldu myrkri nóttin herðir fastar að þar til ég missi andann andvaka, ofin í endurteknar martraðir heltekin af skjálfandi andnauð drukknandi í endalausu draumkendu svartholi andvaka martraða svartholi nótt eftir nótt eftir nótt þú sefur ekki