Espertamos coa lúa ainda no ceo Sen máis xente que o frío na rúa Ducha morna, café e mala hostia Por diante dez horas no inferno Dende hai anos repetindo o mesmo Colle a funda e vai pra cadea Traballar coa boca pechada Traballando e berrando en silencio Canto máis hai que agardar? Cando imos perde-lo medo? O medo a loitar! Pra os que non viven só traballan Pra encher de cartos ao patrón I están no fío da navalla Pois ben sabemos que o xogo está claro Seguir producindo, seguir traballando Sermos monicreques en mans duns bastardos Mais que estean certos que a clase operaria Non esquecerá E nós cambiaremo-la historia I eles terán a súa ración Agora baixo a nosa bota Veremos que ben o pasan choiando Coa testa agachada e suando o bandullo Sentíndose nada, tragándose o orgullo Xeonllos na terra, ollando a derrota E pedindo perdón Sufrindo, loitando, sabendo Que algún día imos ser nos quen venceremos Seguimos téntandoo Tarde ou cedo, todo vai cambiar!