ipak ne znas ni sama kad
nemir ude u zivot tvoj
odlazi on
hladno ostavlja te samu
nijemo odlazis k'o poslusno pseto tiho u svoj kut
guseci plac u grlu svom
po prvi put, po prvi put, po prvi put.
sve te odjednom plasi tad
njegov pogled i njegov smijeh
javlja se strah
drsces kao slomljen prut
zar u srcu koje voli jos ima mjesta i za smijeh
u casu kad ostavlja se sve
po prvi put, po prvi put,
po prvi put.
pred njim budi se prosli svijet
dal' ozivjece skupa s njim
sjecanja ta
tvoja javljace se svud
dal' ce slabost nekog slatkog trenutka jaca nego on
ljubavi nasoj nanijet bol
po prvi put, po prvi put, po prvi put.
po prvi put.
