Ik mogt zoo gaarne dwalen
Langs bosch en heuvelkling als ik den dorpeling
Langs 't voetpad af zag dalen
En 't lied der nachtegalen
De herdersfluit verving:
Dan mogt ik gaarne dwalen
Langs bosch en heuvelkling
Dan mogt ik gaarne dwalen
Langs bosch en heuvelkling
Ik mogt nog liever dwalen
Langs bosch en heuvelkling
Als'k meibloem en sering
In 't licht der Maan zag pralen
En 't bleeke groen der dalen
Vol zilverdruppels hing:
Dan mogt ik liever dwalen
Langs bosch en heuvelkling
Dan mogt ik gaarne dwalen
Langs bosch en heuvelkling
Maar't liefst mogt ik er dwalen
Als'k langs den heuvelkling
Aan Klara's zijde ging
En dan bij't nederdalen
Na lang en blozend dralen
Een kus van haar ontving:
O, mogt ik weer zoo dwalen
Langs bosch en heuvelkling
O, mogt ik weer zoo dwalen
Langs bosch en heuvelkling
