De stewardess heeft net omstandig voorgedaan
Wat je moet doen wanneer het vliegtuig mocht vergaan
En dan, heel plotseling, begin ik het te horen
Een vreemd geluid, een vreemd geluid in de motoren!
't Is een bescheiden maar toch duidelijk geklik
Maar er is niemand die het merkt, behalve ik
Want al mijn lotgenoten in dit zinkend schip
Genieten zichtbaar van hun hapje koude kip
Ook ik neem mes en vork ter hand
Want dat leidt af en het ontspant
Maar helaas, ik denk maar steeds aan dat berichtje in de krant
Waarvan een regel door mijn hoofd galmt als een gong:
Onder de passagiers was ook mevrouw De Jong
Het duurt niet lang meer of ik weet het beslist:
We storten daad'lijk naar beneden met de kist
We slaan te pletter in een woud of op een weiland
En ik ga bidden en ik zeg: O, lieve Heiland
Ge hebt gelijk dat Gij ontsticht zijt en gebelgd
En dat Ge mij straks onverbiddelijk verdelgt
Ik heb vakantie nodig in mijn druk bestaan
Maar ik had nooit en nooit naar Spanje mogen gaan!
Het is in Belgie wat guur
En de Riviera is te duur
Maar in Spanje heerst fascisme, en een enge dictatuur!
Wie daar naar toe gaat is onprincipieel en laf
Ga dus Uw gang, o Heer, 't is mijn verdiende straf
Maar dit beloof ik U: Als Gij mijn leven spaart
Dan wordt het anders, en ik toon mijn ware aard!
Het is gedaan met dat halfslachtige en luie
Ik trek door 't land om de bevolking op te ruien!
Ik zal pamfletten drukken, Here, met de hand!
En in Madrid steek ik het Prado in de brand!
En waar ik kom, daar zal ontredd'ring zijn en schrik
Maar het geluid is er nog steeds, en ik zeg: Klik
O vader, smeek ik, een moment
Voor u misschien wat haastig bent:
Mijn allergrootste troef is u nog altijd niet bekend
Ik ga een aanslag plegen op de vuile luis
Jawel, op Franco, Heer. U krijgt 'm franco thuis
Ik ben volkomen door emotie overmand
En dan, opeens, zijn we in Malaga geland
Daar is het leven al meteen een heel stuk toffer
Al moet ik wel een tijdje wachten op mijn koffer
Torremolinos is niet ver van Malaga
Het is het oord, waarheen ik met vakantie ga
Het lijkt net Zandvoort, dus dat zit gewoon wel fijn
Hoewel er iets meer Spaanse gastarbeiders zijn
Het leven lonkt, het leven lacht
Tot in het holste van de nacht
En op het strand tussen de and're Nederlanders zeg ik zacht:
O Heer, het ongeluk dat ik zo heb gevreesd
Was toch misschien nog niet zo'n gek idee geweest
