É reza de viola de festa de fita Conversa afinada que enrosca e que fica É verso de prosa guarida Que sufoca a mágoa estanca a ferida É voz que no peito calada espera Viola que acorde outra prima-vera É terra molhada morada que chama Semente que brota um coração que ama Roda de viola é fé no chão é raiz Acende a fogueira ao vento que diz (É reza de viola de festa de fita) (Conversa afinada que enrosca e que fica)