Diabelski znój
skradziona myśl
co krok znów czuję Cię
szatańska moc
słoneczny rytm pulsuje w głowie lęk
Ucieka w głąb
zdławiona myśl
w zaszczutych marzeń szpik
i wierz czy nie
powraca sen
napada wolny cień
W krysztale trzask
zatracił moc
chłód zamroził skroń
spłycony dech
szarpany sen
nadzieje budzi złość
Nie widze Cię
wiatr szepce mi
niewiernych wiedzie noc
prowadzi tam
po nitkach dnia
do serc darując łom
Spokój mój przeklęty burzysz
rwany ból w wnętrzach szwy
słysze jęk w starych wrotach
stoisz Ty
kiedy tak nadstawiasz głowę
uwierz śmierć kusi myśl
zostaw mnie odpuść sobie Ty
śmierć to tylko sen
wiedź gdzie tylko chcesz
Napięcie w szczyt
rozświetli myśl
Skurcz odsłoni kły
poniesie w dal
strzeżonych drzew
uśmiejesz się do łez
Lecz póki co
zostaniesz tu
śnieg zaciera ślad
pochłonie sen
bezkresna dal
powiedzie czarny szlak
