mun vuodet vähenee ne ilmaan ohenee kuin savu taivaaseen mun jälkeeni ei jää kai mitään kestävää pois kaikki häviää mä hiekkalinnan teen se vaipuu paikoilleen ei kestä huomiseen on turha rakentaa polkua jatkuvaa jos kaikki katoaa (kerto) entä jos elämän ikuinen virta katkeaa kuin lahonnut silta entä jos eksyn matkalla laivaan voinko mä rakentaa tuhkasta taivaan ainoa varma on vain tämä hetki heikolla jäällä käy sieluni retki anteeksi luoja rauhaasi vaivaan voinko mä rakentaa tuhkasta taivaan sä säästät lippaaseen rahat käytät korkoineen kai taloon kiviseen vaan miksi uskot niin jos sulle pedattiin vain sänky sammaliin (kerto) entä jos elämän ikuinen virta katkeaa kuin lahonnut silta entä jos eksyn matkalla laivaan voinko mä rakentaa tuhkasta taivaan ainoa varma on vain tämä hetki heikolla jäällä käy sieluni retki anteeksi luoja rauhaasi vaivaan voinko mä rakentaa tuhkasta taivaan entä jos elämän ikuinen virta katkeaa kuin lahonnut silta entä jos eksyn matkalla laivaan voinko mä rakentaa tuhkasta taivaan ainoa varma on vain tämä hetki heikolla jäällä käy sieluni retki anteeksi luoja rauhaasi vaivaan voinko mä rakentaa tuhkasta taivaan tuhkasta taivaan tuhkasta taivaan Meus anos diminuem Eles se dissipam no ar Como fumaça no céu Atrás de mim não fica Nada que dure Tudo desaparece Eu faço um castelo de areia Ele desaba em seu lugar Não dura até amanhã É inútil construir Um caminho constante Se tudo some refrão: E se a corrente eterna da vida Se quebrar como uma ponte caída E se eu me perder na viagem num barco Posso construir das cinzas um céu? A única certeza é esse momento A trilha da minha alma anda num gelo fino Perdão, Senhor, por pertubar a sua paz Posso construir das cinzas um céu? Você economiza no cofre Usa o dinheiro com interesses Talvez pra uma casa de pedra Mas por que você acredita nisso Se pra você foi feita Só uma cama no musgo refrão: E se a corrente eterna da vida Se quebrar como uma ponte caída E se eu me perder na viagem num barco Posso construir das cinzas um céu? A única certeza é esse momento A trilha da minha alma anda num gelo fino Perdão, Senhor, por pertubar a sua paz Posso construir das cinzas um céu? E se a corrente eterna da vida Se quebrar como uma ponte caída E se eu me perder na viagem num barco Posso construir das cinzas um céu? A única certeza é esse momento A trilha da minha alma anda num gelo fino Perdão, Senhor, por pertubar a sua paz Posso construir das cinzas um céu? Das cinzas um céu Das cinzas um céu