Haranaren mutur urrinetik azken hatsa dariola idi bihotz baten taupadea entzun leike Garai batean iaioa eta kartsua orain bere odolak ez dau indarrik, bihotz ahalgetua. Denboraren podazuz higatutako adarrak buru gainean daukaz apaingarri politak Sapelaitzak, begi zoli ta argi apurka apurka hegaka hurreratzen dabiz eta mokau ederra hartuko dabelako ustetan Alabaina marruka hasteko indarra badau oraindino eta uxatuko ditu Baina idia, hilda badago be bere bihotza ez da harengaz joango haranean behera atzera etorriko sastraken artetik, jaioa da barriro bere gazte indarrak badirau bizirik, kemen barriagaz biztu. Betiko Idi Bihotz!!