Hek Youp Van 't

Eikenhouten kist

Hek Youp Van 't


De vrouw van Jan de Bakker was gegaan naar een café 
En nam daar een klein neutje en al heel gauw nummer twee 
En binnen tien minuten zat ze al aan nummer drie 
En zat een vreemde kerel aan haar knie 
En ze zei toen: 'Schenk eens door' 
En het café dat zong in koor: 
Ja elk leven eindigt in een eikenhouten kist 
En er zijn er amper zeven door wie je wordt gemist 
Je eindigt toch belazerd, bedonderd en berooid 
Dus neem toch alles, alles, alles of nooit 

En Jan de Bakker zelf zat al uren in de kroeg 
Aan pilsje nummer veertig en hij had nog niet genoeg 
Maar zeven borrels later, zei hij: 'het lijkt me wel wat veel 
Maar nu iets anders: op naar het bordeel' 
En toen riep het café: 
Dan gaan wij lekker mee. 

Ja, elk leven eindigt in een eikenhouten kist 
En er zijn er amper zeven door wie je wordt gemist 
Je eindigt toch belazerd, bedonderd en berooid 
Dus neem toch alles, alles, alles of nooit. 

En Jan de Bakker lag nu al een uurtje op die hoer 
U weet met heel veel drank op is het nog een hele toer 
Maar twee minuten later viel ons Jantje stil 
En toen kwam er van die hoer 
een harde gil 
En ja, wat riep dat wijf? 
Verdomme, hij wordt... 

Ja, elk leven eindigt in een eikenhouten kist 
En er zijn er amper zeven door wie je wordt gemist 
Je eindigt toch belazerd, bedonderd en berooid 
Dus neem toch alles, alles, alles of nooit