In het veld gehuld, in mist en kou Schijnt een glinstering, in de dauw Als de hemel kleurt van zwart naar blauw Ostara In het oosten waar de nacht begon Ontwaakt het licht der morgenzon Haar ochtend zegent onze bron Ostara In de vroegte, als de dag begint En de zon het sterrenveld verblindt Als de lente winter overwint Ostara Bij de dageraad, door ons aanschouwd Baant zonlicht zich een pad van goud Door de kille nevels in het woud Ostara Nacht en dag bereiken evenwicht Langverwachte terugkeer van het licht Als de zon herrijst en kou verdwijnt En het levenslicht het land beschijnt Voel de warmte in de morgenstond Weelderig groen ontspruit uit de koude grond Als het Saksisch volk de zon begroet Op de heuvels badend in haar gloed No campo envolto em nevoeiro e frio O orvalho parece uma faísca Quando o céu da noite fica azul escuro Ostara No leste, onde a noite começou A luz da manhã já despertou E a sua luz abençoou nosso rosto Ostara No início da manhã quando o dia começa O campo de estrelas some na imensidão Quando a primavera vence o inverno Ostara Ao amanhecer, testemunhado pelos Deuses Ela faz seu caminho de luz dourada Pela névoa fria na floresta Ostara Noite e dia chegam ao equilíbrio Quando retorna o brilho da luz Quando nasce o sol, o frio desaparece E abençoa as pessoas deste país Sinta o calor da manhã Sinta a relva verde brotar do chão frio O povo saxão saúda o sol Nas colinas banhadas pelo seu brilho