Det fins ein frakte-fabel Om hjelpa frå den vonde Det gjeld ein planestabel Ein køyre-hest og bonde Med øyk og lass det hende Det saug seg fast i søla Og bonden svor og skjennde Om ein som ikkje nøla 'Tru faen kom og henta kvart jækla, stabla bord!' Og den som ikkje venta Var han som bonden svor For stabelen han feste Eit tospann, svart som natta Og med det heile reiste Så fort som ingen fatta