Haramiler

Suna Gelin

Haramiler


Suna gelindir kızın adı, cemali de yavuklusu
Bir akşam tütün zamanı kıymışlar kuytuda sözü
Cemali durmaz ağ çeker, sevda çeker, umut çeker
Kaçmak için İstanbul'a yürek değil, para ister

Gelir gelir çaydan gelir, suna gelin çaydan gelir
Beyazları giymiş üstüne, suna gelin çaydan gelir
Deli poyraz eser durur, dalgalar koynunda vurur
Gün akşama yıkılırken suna gelin zor avunur

Takalar döner birer birer, suna gelin ufuk gözler
Ördüğü al atkısından cemalini hemen seçer
Karadeniz karadeniz dalgan engin, dibinde pis
Bir yazgı ki yazıldı oy, adın gibi kara, sessiz

Kasımdı ay, günlerden salı, deniz fırtına borandı
Suna gelinin içini bir garip sıkıntı sardı
Takalar döndü cekeğe, suna koştu yarim nerde
Ördüğü o al atkısını oy kefen olmuş cemaline