As den doed euver 't galgeveld dooëlde waasd'n benkeleke mandragora oat de noate jaad Bloed van goddeloze wezens dei hèèë oet hoenge Foenkelend as de zon in de Al Wetende ouge Ein galg rechgetrókke op 't Keizel Een aner an't Montelsven Dat 't vollek moog zie'n en leer'n Den hier moog iere'n, weet höbbe en lœster'n De beek is 'n plak boe het vlies kan rotte'n in ne pœt "Den armen patient stont in dien bitteren kau wel twee uren lanck Tot dat de kuijle gemaeckt was, de kruck gerecht en alles veerdigh En wordt soo inden maneschijn gehangen God heb de ziel! God heb de ziel!" Een groete publieke bedeenkomst ver de minse Dooë gegoeid zoe doed as ne piering Kroenkelend waachtend op wiel hon en zwatte keëver De lèisde brandstapel in Wölle goenk oat jus twientig jaor joder De galgen hèèë jonde vórtgenome dœr de Franse In zevetienhonnerd vèèfensevetig jonde de galge vórtgenome En zoe jünde een aad rech teniet gedœn Zoe jünde een aad rech teniet gedœn!