Wanneer den uyl op muysen jaeght
Ende de somb're maen onsche naghtrust bewaeckt
Alsch de vleedermuyse den nacht doorclieft
Ende den windt de boomen laet craecken
Het uur van de Cwaedebosschen breeckt aen
Dra sullen meenighe verdwaelden van scrick versteyven
Eysinghweckende creeten clincken door 't bosch
Selfs den stoersten bonck sal thuys bleyven
Laetst vondt men in de bosschen nen dooden landtlooper
Door tacken seyn leyf stuckghereeten
Den mulder een sagh het vanuyt seynen moolen
Naer ey segt cwaemen de bosschen tot leeven
Craeckende tacken greepen den swerver
Sey trocken seyn verdoemdt leyf in stucken
Den stacker een schreeuwdighe gheleyck honderdduusdt man
Toen nen eyckentack seyn hart er uyt beghon te rucken
Bomma vertelt aen haer kindersch aen den oopen haerdt
Weylst sey haer teydt passeert me cantclosschen
"Cweeselckens, is uw leeven u meer dan nen centiem waerdt
vermeydt dan die beheckste bosschen!
Want daer loenst den duyvel ende seyn bataljon
Die gheenen encklen paster ooit uytendreyven con
Den demoon heeft seyn leute in toovren ende moorden
Nen weysen mensch bleyft wegh van die oorden."
Bevreeschde houthackers vroeghen den baljuw om raedt
Ey stuurde seyn leegher naer d'onsaelighe plecke
't eenighe dat sey op unne tochte daer vonden
Wasch doodt ende verderf en nen tack rond uldere necke
Het con niet meer seyn - den baljuw wasch woest
Een bosch had sojuyst seyne troepen verwoest
Ey sey: ick steeke den brandt in die vervloeckte boomen
Den duyvel sal dan wel naer buyten moeten coomen
So ghesegdt so ghedaen het woudt wasch aent ficken
Coneynen ende herten vlughten - sey wilden niet sticken
Doch plotschclaps cwam nen huylenden storm 't vuur dooven
Den baljuw con seyne ooghen niet ghelooven
En toen versceen Garm - den ridder van 't cwaedt
Eynd' leyck toonde ey seyn waere ghelaet
Naer 't scheynt huyst ey nu in and're oorden
Daer can men nogh steedsch seynen claeghsangh aenhooren
Met een besweerenden vloeck aenenriep ey seyn vasallen
Die daedeleyck alle overleevenden aenenvalden
Nae nen bitt'ren streydt swom elckeen in 't bloedt
Ende Garm riep: "'t sal u leeren te spotten met meyn duyvelschghebroedt"
Ey verdween met de naght ende cwam niet meer terugh
Maer 't ghepeupel uyt de streecke vergheet hem niet vlugh
De Cwaedebosschenmythe isch belanghe niet ghedaen
Volghenst da'k peynsche comt der seekerst nogh een steertjen aen
