No escuro
Fuxan Os Ventos
¡Noite diante dos ollos! ¡Noite no pemsamento! ¡Costa enriba caindo, sen ver onde tropezo! Soio unha espranza, o raio aceso dunha estreliña que brila ó lexos. ¡Esquencido dos fillos! ¡Burlado dos alleos! ¡Afundido na sombra! ¡Magoado polo peso dunha xusticia en feira escrava do diñeiro! Soio un consolo pon no meu peito a lus da estrela que brila o lexos.