Drekann hættum við aldrei að óttast
fyrr en við höfum gengið gegn eldi hans
og stungið úr honum augun
Augnlaus lærir hann að virða óttann sem við þekkjum alltof vel
Þjófinum mun okkur standa ógn af
þar til við finnum híbýli hans
og rænum hann hverju því sem honum er annt um
Eignalaus lærir hann hve mikils við metum okkar eigur
Við höfum lært til ferðar í þeynum
Við þekkjum þögnina frá þeim sem vaxa af fræi
og nýtum okkur blindu þeirra sem stara í sólina.
Næturhvíslaranum fáum við ekki þaggað niður í
fyrr en við höfum þrætt skuggastígana gegnum svartnættið
og dregið yfir barka hans
Þannig finnum við friðinn sem tilheyrir sálinni
Risinn verður ekki lengur valdsmynd
eftir að við höfum náð að fótum hans
og höggvið á hásinar
Við höfum lært til ferðar í þeynum
Við þekkjum þögnina frá þeim sem vaxa af fræi
og nýtum okkur blindu þeirra sem stara í sólina
