"Dat vind ik altijd een uitermate stompzinnig apparaat. Een soort ruitenwisser die voor zichzelf is begonnen. Eerst maal de piano stemmen. Dit is trouwens geen piano. Dit is de gemeentelijke pedaalemmer. Vertel mij niets over piano's. Ik heb ze gestemd van alle nationaliteiten. Althans nationaliteiten waar stemrecht is. En dat is nog zeer verschillend. Neem de Zuidafrikaanse piano. Daar is wel stemrecht, maar men laat alleen de blanke toetsen stemmen Dan raken de zwarten ontstemd Eerst maal de noottoestand bekijken Dit is de piano van mevrouw die hier woont. Die heeft levenslang gezeten in de kunst met een grote kaa; tenslotte is zijzelf een grote kaa geworden. Oer conservatief. Veel te lang op het conservatorium blijven hangen. Toen zij jong was is zij daar begonnen als sopraan. Maar ja, als een mens alt wordt. Dan zingt men vanzelf een toontje lager En een huwelijk als die mensen hebben. Om op te schieten. Die man en die vrouw offeren zich gans voor elkaar op Bijvoorbeeld: Hij eet graag om zeven uur, zij liever om vijf uur. Dan eten ze om zes uur. Maar dan hebben ze allebei de pest in Die man heeft mij toevertrouwd: mijn vrouw is een lotje uit de loterij, maar het is een nietje. En altijd ruzie en onenigheid. Zegt zij: Waarom hoest jij altijd als ik tegen jou praat? Hij: Wanneer zal men dan hoesten Ik was er zelf bij toen hier een man aan de deur kwam met een bosje bloemen Mag ik u deze bloemen aanbieden voor uw vrouw? Hij zegt: Zeker, dat is geen gekke ruil O, als stemmer leert men de mensen kennen. En ik moet u zeggen, mensen met een piano zijn altijd interessante mensen Mensen zonder piano zijn niet interessant. Daar kom ik ook nooit En men komt bij alle soorten mensen. Bejaarde mensen, jonge mensen Hiernaast heb ik een piano te stemmen bij een pasgetrouwd stel. Nou ja, wat is dat tegenwoordig nog: pasgetrouwd? Afijn, die mensen eten nu ook samen. Wel omslachtig, dat men daar eerst voor naar het stadhuis moet En een pianostemmer is altijd het klachtenboek van mevrouw. Altijd verhalen van: stemmer wij kunnen geen hulp krijgen, wij hadden een werkster, maar die bleek asociaal te zijn. Ik zeg: Waar ziet men dat aan, als een werkster asociaal is? Ja, ze praatte driekwart van de tijd. Ik zeg: Mevrouw, probeer maal een sociaal werkster, die praat vierkwart van de tijd O, stemmer (zulke verhalen, dag in dag uit) wij hadden een meisje in de huishouding, maar dat heeft ontslag genomen want ze was is positie. Mevrouw denkt: Zo'n huishoudelijk meisje krijg ik nooit meer terug. Dat kind stond 's morgens op met een ragebol en was tot diep in de nacht aan de zwabber. Dus mevrouw zegt: Lieve kind, maak je geen zorgen, blijf bij ons wonen, de baby komt hier ter wereld en wij zullen dat kindje wel adopteren. Jaar later: weer ontslag, weer in positie. Mevrouw strijkt nog eenmaal met de hand over het hart en de tweede baby wordt ook in die familie liefderijk opgenomen. Jaar later? Weer ontslag. Mevrouw schrikt zich dood en zegt: Wat is dat nou, toch niet weer in positie? O, nee hoor, zegt dat meisje, maar een gezin met twee kleine kinderen wordt mij wat druk Ik ken een man die heeft de volgende theorie. Als het waar is, zegt hij, dat de eerste vrouw damals genomen is uit een rib van de man, dan heeft iedere man recht op evenzoveel vrouwen als hij ribben heeft. Ik zeg: U gaat uw gang maar zeven paar ware vrouwen, drie paar zwevende en twee paar valse. O ja, er zijn nog wel monogame huwelijken. Maar er zijn ook stereogame huwelijken. En de stereogame zijn ook mono afspielbaar Ik kom ergens, daar heet de vrouw Olieslagers, het zoontje heet Vermeulen en het dochtertje Van Beek Ik zeg: Meneer, wat is hier loos. Hij zegt: Mijn naam is Haas Trouw was vroeger toch een begrip? En tegenwoordig? Een ochtendblad. Ja ik wil dat was vroeger een dure belofte. Tegenwoordig een musical. Zal ik niet naar toe gaan. Als ik uitga ga ik naar de opera. Ik heb pasgeleden nog gezien de Faust. Van eh... van kom... van Duys Of ik ga lachen. Ben onlangs nog naar Pepijn geweest. Vreselijk gelachen. Ik was niet alleen daar, ik was daar samen met mijn weduwe, een vriendin van mij Die vrouw heeft zo gelachen, heeft me achteraf nog een brief geschreven, die heb ik altijd nog bewaard Hier schrijft zij: Waarde stemmer, naar aanleiding van de avond die wij samen enzovoort. Hier schrijft zij letterlijk: Ik ben nu twee jaar weduwe, maar sinds de dood van m'n man heb ik niet zo gelachen O, als stemmer ziet men allerlei huwelijken. Ik zeg altijd, het huwelijk is een spelletje liefhebben met hindernissen. Want in ieder mens zit altijd een kapotte snaar. En de vrouw is speciaal te vergelijken met een piano. Omdat zij altijd stemt en ontstemt. Een diepe gedachte. Is ook niet van mijzelf. Die is van Philip Teleman, oude componist, twee eeuwen geleden, die behalve fluit sonates ook liederen schreef. En een van die liederen noemde hij das Frauenzimmer en dat betekent niet alleen de vrouwenkamer maar ook de vrouw op zich, hoe zegt men dat hier: Het vrouwmens. En dan zegt hij het volgende Das Frauenzimmer Verstimmt sich immer Nach Luft und Wind Drum Schade vor die Manner Die keine rechte Kenner Vom Stimmen sind Die meisten Manner Sind slechte Kenner Von Melodie Drum Schade vor die Frauen Die ihnen sich vertrauen Zur Harmonie Mooi, he? Daar is de NVSH voorlopig nog niet aan toe. Het is toch waar. Een vrouw en een piano zijn altijd vergelijkbaar. Ze kan nog zo fijn besnaard zijn, doch als daar niet goed op gespield wordt. Also, iedere man is als een pianostemmer. Die moet zorgen dat zijn vrouw goed gestemd is. Anders wordt zij vals. Een vrouw en een piano zijn vergelijkbaar. Hoe vaak zegt men niet: Van buiten een prachtig meubel, maar ja... Blijkt niet de minste muziek in te zitten. En wat moet men dan doen? Men kan het op een akkoordje gooien. Ik zeg altijd: de mollen onder de grond en de kruisen er bovenop. Het ganse vrouwenleven speelt zich af in drie toonaarden Wat ooit begonnen is als b - als b.b. - dat eindigt als bes. En gaat tenslotte over in as."