Florian Ast

Grossvater (1919 - 1989)

Florian Ast


Är het sis Wärch so gmacht, 
so dass keine drüber het glacht! 
Siner Pfiife gschtopft u no mängisch 
hei miner Ouge tropft. 
Ja ig weiss no, ig ha ihm Ätte gseit, 
doch das het eine verheit, 
dä het ne üs gno u itz git's keis Umecho! 
Schön isch's gsi, wo mi Grossvater u i, 
no si zäme gsii uf dr'Aup, 
ir Nächi vom Ämmithau. 
Schön isch's gsi, wo mi Grossvater u i, 
no si zäme gsii hie uf dr'Aup. 
U we de d'Dischtle uf de Bärge hei blüeit, 
de hei sini chranke Ouge glüeit. 
Sis Läbe lang het är gluegt, 
dass es sine Tier besser geit aus ihm! 
Doch itz bliibt mim Ätte, 
nume no es Bätte, doch itz bliibt mim Ätte 
no es Bätte! 
Schön isch's gsii uf dr'Aup, oh. 
Schön isch's gsii uf dr'Aup, oh. 
Schön isch's gsi, wo mi Grossvater u i, 
no si zäme gsii hie uf dr'Aup.