Je leeft zo fel Je leeft zo snel Je vreet het leven op Je leeft je uit Niets dat je stuit Want nergens staat er "stop" Maar brengt dan toevallig je eens iets tot staan Dan grijnst je het levengroot spiegelbeeld aan Van alles, waaraan je voorbij bent gegaan Je stelt je te weer Je wilt het niet weten Je lacht er wat om En probeert te vergeten En je klampt je weer vast aan je ouwe bravour Maar 't sluipt in je hersens en ligt op de loer Je hebt zoveel goeds voorbij laten gaan Je hebt zoveel moois voorbij laten gaan Je hele leven voorbij laten gaan En wat nu Je leeft zo wijs Je leeft zo goed Een mens zonder bedrog Je bent oprecht Je wilt nooit slecht Ja goed, en wat dan nog Dan wou je maar, dat je eens dwaas had gedaan Of iets dat heel erg was, zo domweg spontaan Wat praat ik toch onzin, hoe kom ik er aan Dan ga je naar huis Dan maak je wat eten Dan ga je naar bed Slapen, alles vergeten Dan lig je te woelen, in 't donker, alleen En plotseling gaat 't als 'n steen door je heen Je hebt zoveel goeds voorbij laten gaan En zoveel moois voorbij laten gaan En wat nu? De brede weg De smalle weg Of 't wegje tussen-in Je bent te goed Je bent te slecht Och, 't heeft zo weinig zin We komen toch allen op 't zelfde punt aan Waar we ons bezinnen, en stil moeten staan En kijken naar wat ons voorbij is gegaan Dan zit je maar wat En je jijkt voor je heen En je hart is zo moe En je bent zo alleen En 't helpt niets, of je ertegenin gaat Omdat 't nu eenmaal in elk leven staat Je hebt zoveel goeds voorbij laten gaan En zoveel moois voorbij laten gaan Je hele leven voorbij laten gaan Voorbij