'A gente ca mme vede 'e sentinella, 'nnanze a stu vascio da 'a matina â sera: "Ma chisto" - dice - "ha perzo 'e ccerevella, ma comme s'è cecato 'e 'sta manera" E invece, i' voglio bene a na figliola, ca sta 'int''o vascio e nun è vasciajola. No, stu vascio nun è vascio, é 'na reggia, è 'a meglia reggia. E sissignore, 'o pate è masterascio, e sissignore, 'a mamma è 'mpagliasegge, ma hanno fatto chella figlia ch'è na vera meraviglia, ca pe' sbaglio è nata llá. 'A mamma dice: "No, signore mio! A stá ô sicondo piano? Nun sia maje!" E 'o pate dice: "Quant'è certo Iddio, io 'nchian''e terra ce stó' buono assaje!" E intanto, a figlia, chella bella zita, vò' stá cu lloro quanno se mmarita. No, stu vascio nun è vascio, é 'na reggia, è 'a meglia reggia. E sissignore, 'o pate è masterascio, e sissignore, 'a mamma è 'mpagliasegge. Ma hanno fatto chella figlia ch'è na vera meraviglia, ca pe' sbaglio è nata llá. E ajeressera mme só' appiccecato cu 'e genitore mieje ch'hanno ragione. Papá, ch'è pronipote 'e titolato, dice: "E addó' va a ferní chistu blasone?" Ma i' penzo ca pe' duje uocchie 'e brillante, scenne 'a cavallo pure nu rignante!" No, stu vascio nun è vascio, é 'na reggia, è 'a meglia reggia. E sissignore, 'o pate è masterascio, e sissignore, 'a mamma è 'mpagliasegge. Ma hanno fatto chella figlia ch'è na vera meraviglia, ca pe' sbaglio è nata llá. As pessoas que me veem de sentinela Em frente deste casebre de manhã até à noite "Que é isto?" - dizem - " perdeu os miolos Mas como cegou desta maneira? " Mas não é isso, eu amo uma menina Que está dentro, e este casebre não é casebrete Não, este casebre não é casebre É um palácio, é o melhor palácio É sim senhor, o pai é marceneiro É sim senhor, a mãe é empalhadora Mas fizeram aquela filha Que é uma verdadeira maravilha Que, por engano, nasceu ali A mãe diz: " Não meu senhor! Num segundo piso? Nunca! " E o pai diz: " Quanto Deus está certo Eu num piso térreo estou bastante bem! " E, no entanto, a filha, aquela bela donzela Quer ficar com eles quando se casar Não, este casebre não é casebre É um palácio, é o melhor palácio É sim senhor, o pai é marceneiro É sim senhor, a mãe é empalhadora Mas fizeram aquela filha Que é uma verdadeira maravilha Que, por engano, nasceu ali Ontem á noite, discuti Com os meus pais que têm razão Papá, que é neto de titulado Diz: "E onde vai acabar este brasão?" Mas eu penso " que por aqueles dois olhos brilhantes Cai do cavalo até um rei! " Não, este casebre não é casebre É um palácio, é o melhor palácio É sim senhor, o pai é marceneiro É sim senhor, a mãe é empalhadora Mas fizeram aquela filha Que é uma verdadeira maravilha Que, por engano, nasceu ali