Mar sin ged ghluaist’ an talamh trom, cha-n aobhar eagal duinn Ged thilgeadh fòs na sleibhte mòr’ am builsgein fairg’ is tuin Na h-uisgeacha le beucaich bhuirb, ged rachadh thar a cheil’ Le’n ataireachd ged bhiodh air chrith na beanntan àrd’ gu leir Ta amhainn ann, le ’sruthaibh sèimh, ni cathair Dhe ro-ait Fior-àite naomh an ti a’s àird’, am bheil sior-chòhnuidh aig